شمار زیادی از دوستداران سینمای مستند ایران مدتها منتظر «در جستوجوی فریده» بودند. وقتی بودجهٔ سازندگان در میانههای فیلم ته کشید، از دوستداران سینما خواستند تا برای تأمین هزینههای فیلم مشارکت کنند. برای همین وقتی فیلم در پاییز ۱۳۹۶ به جشنواره «سینماحقیقت» رسید، بسیاری منتظر بودند تا به تماشای فیلمی بنشینند که خودشان نیز سهم اندکی در تأمین هزینههایش داشتند. میخواستند ببینند فیلمی که ساختش چهار سال زمان برده چگونه از کار درآمده است. اما فارغ از اینها فیلم از همان نمایش نخست چشم دیگر تماشاگران ایرانی را گرفت، زمانی که آنها در صفهای طولانی به انتظار تماشای فیلم ایستادند و تمام نمایشهای فیلم در جشنوارهٔ یازدهم «سینماحقیقت» آکنده از جمعیت بود، حتی خیلی از تماشاگران در راهروهای سالن نشستند و شماری نیز سرپا فیلم را تماشا کردند.
«در جستوجو…» در یازدهمین جشنوارهٔ سینماحقیقت، بیشترین جایزهها را از آن خود کرد؛ سال بعد نیز در جشنوارهٔ جهانی فیلم فجر به نمایش درآمد تا بیشتر به چشم بیاید. با این همه، بسیارند فیلمهایی که در جشنوارهها صفهای طولانی برای تماشایشان شکل میگیرد اما به هنگام اکران نمیتوانند گاهی بهاندازهٔ یک سالن کامل نیز بفروشند. اما شهرت فریده آنقدر شده بود که انبوه مخاطبان به هنگام نمایش عمومیاش به اندک سینماهای گروه هنر و تجربه بروند.
«در جستوجوی فریده» نهتنها توانست پرفروشترین مستند سینمای ایران در سال گذشته شود، بلکه رکورد فروش فیلمهای گروه هنر و تجربه را از آغاز تا امروز نیز از آن خود کرد.
«در جستوجو…» تلقی رایج عموم تماشاگران از سینمای مستند را شکست و نشان داد که مستندها نیز میتوانند تماشاگران بسیاری پیدا کنند. حتی اگر فیلم سینماهای بیشتری را در اختیار داشت، میتوانست بیشتر از اینها بفروشد.
حالا «در جستوجوی فریده…» بهعنوان نمایندهٔ ایران به آکادمی اسکار معرفی شده است. کوشش چهارسالهٔ دو کارگردان ایرانی از تهران تا آمستردام، از کنار رودخانهٔ آمستل تا کوچه پسکوچههای روستاهای خراسان، ثمرهٔ مشارکت عمومی دوستداران سینمای ایران است، مستندی که به اندازهٔ یک ملودرام جذاب است، فیلمی انسانی که فراتر از مرز و جغرافیا به جستوجوی هویت میپردازد…
در جستوجوی فریده میتواند چشم تماشاگران جهانی را بگیرد اگر به درستی به نمایش دربیاید و پخشکنندگان بتوانند فیلم را به رؤیت اعضای آکادمی و تماشاگران جهانی برسانند.