کهنه رباطی به هشت طاق مُقرنس
علی معلم دامغانی مهمترین احیاگر سنتهای شعری در شعر پس از انقلاب است. اما شعری که او بهدست میدهد، دشوار است و عموم خوانندگان نمیتوانند مخاطبان او باشند
ماند زین غربت چندی به دغا یاوه ز من بیل و داس و تبر و چارق و پاتاوه ز من یله گاو و شخ و شخم و رمه از من، هیهات من غریب از همه ماندم، همه از من، هیهات … ادامه …